Velikom delu plastičnog otpada koji završi u prirodi potrebni su vekovi kako bi došlo do njegove razgradnje, ali varijanta enzima koju su stvorili inženjeri i naučnici Univerziteta Teksas u Ostinu može da ga razgradi za samo nekoliko sati.
Studija objavljena 27. aprila u časopisu Nature opisuje korišćenje nove varijante enzima koju su inženjeri i naučnici stvorili s ciljem smanjenja vremena potrebnog za razgradnju plastičnog otpada. Ovo važno otkriće moglo bi pomoći u rešavanju jednog od najvažnijih svetskih ekoloških problema: šta učiniti sa milijardama tona plastičnog otpada koji se gomila na deponijama i zagađuje naše kopnene, morske i druge vodene ekosisteme. Naime, ovaj enzim ima ogroman potencijal povećanja stopa recikliranja što bi velikim industrijama konačno omogućilo da smanje svoj štetan uticaj na životnu sredinu ponovnom upotrebom plastike na molekularnom nivou.
Enzim koji deluje na temperaturi okoline
Projekat se fokusira na polietilen tereftalat (PET), koji se najviše koristi u proizvodnji plastičnih flaša, ambalaže za hranu i tekstilnih vlakana i, prema procenama, čini 12 % ukupnog svetskog otpada. Enzim stvoren na Univerzitetu Teksas uspeo je da dovrši „kružni proces“ razgradnje plastike na manje delove (depolimerizacija), a zatim ih hemijski ponovo spoji (repolimerizacija). U nekim slučajevima ova vrsta plastike može se u potpunosti razgraditi do monomera za samo 24 sata.
E2 portal (Ekovjesnik)
