Gradovi širom sveta sprovode planove ozelenjavanja, bilo da se radi o urbanim šumamama, vertikalnim baštama ili zelenim krovovima. Ozelenjavanje je ključno u borbi protiv klimatskih promena.
Gradovi širom sveta postaju sve zeleniji i prilagođavaju se klimatskim promenama, ali i potrebama savremenog urbanog stanovništva. Redizajn javnog prostora uz širenje pešačkih zona i biciklističkih staza, kao i sprovođenje mera smanjenja i zabrane saobraćaja, zaštita urbane prirode, širenje zelenih površina i sadnja drveća gde god je to moguće, neke su od aktivnosti koje značajno menjanju paradigmu upravljanja gradovima, uz neophodnu transformaciju načina na koji se krećemo, radimo, stanujemo i živimo.
Urbane šume
Pored sadnje drveća i širenja zelenih površina, urbane šume predstavljaju možda najambiciozniji oblik povratka prirode u gradove. Urbanom stanovništvu pružaju višestruke koristi, a osim što značajno utiču na kvalitet života i pružaju mesto za odmor i rekreaciju, pomažu u stvaranju ugodne mikroklime i snižavaju temperature vazduha, apsorbuju ugljen-dioksid i čiste vazduh, podstiču biodiverzitet, i pozitivno utiču na fizičko i mentalno zdravlje ljudi.
Kanadski Montreal se svojim ambicioznim desetogodišnjim klimatskim planom obavezao na postizanje klimatske neutralnosti do 2050. i pokrenuo niz mera kojima se bori protiv klimatskih promena. Uređenje novih parkova i zelenih površina pritom ima odlučujuću ulogu, a planu je i pretvaranje jedne od glavnih gradskih ulica u urbanu šumu sa stotinama stabala i nekoliko ribnjaka. Osim značajnog ozelenjavanja centraa grada, projektom se želi zaštititi i naglasiti važnost istorijske tradicije grada, uz stvaranje ugodnog javnog prostora za čije se uređenje i opremanje koriste isključivo održivi materijali.
Ozelenjavanje Pariza jedan je od glavnih prioriteta pariske gradske uprave, koja tokom narednih pet godina planira sadnju 170.000 stabala i uređenje 30 hektara dodatnih zelenih površina, kako bi se stanovništvo francuske metropole lakše nosilo sa sve učestalijim i intenzivnijim toplotnim talasima, i klimatskim promenama.
Vertikalne šume
Pronalaženje prostora za sadnju drveća i širenje zelenih površina u gustim urbanim područjima često je veliki problem. Rešenje nudi poznati italijanski arhitekta Stefano Boeri koji je osmislio revolucionarnu vertikalnu šumu (Bosco verticale) u Milanu. Reč je o dva stambena tornja u milanskoj četvrti Porta Nuova, visokih 111 i 76 metara, na čijim je terasama posađeno više od 800 stabala, 4.500 grmova i 15.000 raspoređenih prema sunčevoj izloženosti fasade. Svaki od ova dva tornja vertikalne šume može se tako uporediti sa površinom od 20.000 m2 prave šume na tlu.
Milano je ujedno pokrenuo i pionirski projekat pod nazivom ForestaMi, koji ima za cilj sadnju tri miliona stabala – ili po jedno za svakog građanina – do 2030. godine.
Potražnja za Boerijevim vertikalnim šumama je bukvalno procvetala. Tako su već završeni projekti Palazzo Verde u Antwerpenu – trenutno najzelenija stambena zgrada u Belgiji, i Trudo Vertical Forest – prva vertikalna šuma kao projekat socijalne stanogradnje u Ajndhovenu, dok se u Utrehtu do 2024. očekuje realizacija projekta Wonderwoods (Čudesne šume) – novog stambeno-poslovnog kompleksa i urbanog ekosistema u centru grada, koji će godišnje proizvoditi 41 tonu kiseonika, i apsorbovati približno 5,4 tone CO2.
E2 portal (Ekovjesnik)
