Vertikalne farme postaju sve popularnija strategija za ublažavanje problema nedostatka hrane u gusto naseljenim urbanim sredinama, a sada jedan arhitekat želi da ih podigne na još veće visine.
Karlo Rati, profesor na Tehnološkom institutu u Masačusetsu (Massachusetts Institute of Technology – MIT) i vođa MIT Senseable City Lab – istraživačke grupe koja istražuje kako nove tehnologije menjaju način na koji razumemo, dizajniramo i živimo u gradovima, predlaže izgradnju 218 metara visokog tornja od 51 sprata u kineskom tehnološkom centru Šenzenu.
Ratijev ‘Farmscraper’ ili, prema zvaničnom nazivu, Jian Mu Tower, celom svojom visinom imao bi ugrađenu vertikalnu hidroponsku farmu, koja bi se unutar dvostruke fasade zgrade prostirala na površini od 10.000 m2. U predloženom tornju nalazile bi se kancelarije, supermarket i restoran, a u farmi bi godišnje moglo da se proizvede oko 270 tona hrane, odnosno količina zelenih salata, paradajza i bobičastog voća dovoljna za 40.000 ljudi.
Rati tvrdi kako bi se njegovim predlogom vertikalna poljoprivreda podigla na još veći nivo. Toranj Jian Mu ne bi bio samo viši od svih postojećih vertikalnih farmi u svetu, već bi bio prvi svetski ‘Farmscraper’ model za integraciju poljoprivrede u dizajnu zgrada. Zahvaljujući dvostrukoj fasadi i mnoštvu sunčeve svetlosti u Šenzenu, postigle bi se velike uštede energije za rasvetu i grejanje enterijera, a farma bi u letnjim mesecima hladila toranj kao prirodni sistem klimatizacije.
Prema WWF-u, globalna proizvodnja hrane uzrokuje trećinu gasova sa efektom staklene bašte, uveliko je „zaslužna“ za deforestaciju, gubitak biodiverziteta i korišćenje ogromnih količina vodenih resursa, a proizvodnja hrane moraće da se dramatično poveća kako bi zadovoljila potrebe stanovništva.
Vertikalne farme su ekološki prihvatljivo rešenje, jer ne zahtevaju velika zemljišta i velike količine vode, a uz to ne koriste pesticide. Zahvaljujući velikom napretku u hidroponskoj i aeroponskoj tehnologiji, vertikalne farme su izuzetno efikasne u uzgoju useva u kontrolisanim uslovima zatvorenih prostora, i koriste algoritme i druge tehnologije za optimizaciju svetla i uslova rasta. To omogućuje proizvodnju useva sa većim prinosima, ali i velike uštede goriva i smanjenje emisija CO2 u odnosu na isporuku proizvoda sa udaljenih farmi i poljoprivrednih područja.
E2 portal (Ekovjesnik)
